Ik en mijn naaimachine

Ik heb geen goede relatie met naaimachines. Vroeger bij een kijkdag op een school moesten we meedraaien in een naailes. Nou dat was mijn eerste keer met een naald door mijn vinger. Gelukkig brak de naald, maar het was wel richting ehbo om deze te laten verwijderen. Ik was toen bijna 12 jaar oud.

Toen ik op mezelf ging wonen op mijn 21e heb ik een singer naaimachine gekocht met het idee om zelf kleding te maken. Helaas ging het met het maken van proe...fstukjes weer mis. En kon ik weer richting ehbo. Ik heb mijn naaimachine toen verbannen naar het huis van mijn ouders.

2 Weken geleden heb ik mijn moeder dat 'ding' weer mee laten brengen en het heeft al die tijd in het zicht gestaan. Waarom?
Wel omdat ik besloten heb om wasbare wc-doekjes wil gaan maken. Zowel uit milieu oogpunt als voor mijn portomonnee. En het feit dat ik door lichamelijke ongemakken (evenals mijn jongste) vrij veel wc papier en vochtige doekjes gebruik wil ik het een kans geven.

Ik ben geïnspireerd door verschillende blogs om de wasbare wc-doekjes een kans te geven. Via een ruil site ben ik aan zachte stof gekomen en wil een poging gaan wagen.

Maar ja, ik heb nooit naailes gehad en mijn moeder snapt niks van mijn naaimachine. Komt het er op neer dat ik gewoon weer moet gaan experimenteren. Dat 'ding' staart me nu aan, al stand op de eettafel. Ik heb een paar proefsteken gedaan, maar ik vind het eng.
Dan kom ik bij de vraag.... welke steek gebruik ik in hemelsnaam om rafelen van stof tegen te gaan, hoe dicht op de rand moet ik naaien, maakt de snelheid uit.

 

Maar het zal vast wel goedkomen. Ik ga gewoon proberen en zie wel hoe ver ik kom.