zondag 11 mei 2014

Geen moederdag dit jaar

Dit is het voor het eerst in 15 jaar dat ik geen moederdag vier. Waarom? Nou om 2 redenen.

De eerste reden is dat mijn kinderen door jeugdzorg uit huis geplaatst zijn en nu in pleeggezinnen wonen. Ieder weekend heb ik wel een 1 kind thuis, maar ik voel me niet meer de moeder die ik eerst was toen ik ze nog thuis had wonen. Het zou kortdurend zijn,maar ja dat ervaar ik nu wel anders ruim een jaar verder.
De tweede reden is dat mijn 2 kinderen dit weekend een Harry Potter weekend hadden met scouting. Elke 2 jaar gaan alle speltakken gezamelijk op weekend. Dit keer viel het met moederdag.

Dus afgelopen vrijdag avond mijn 2 kinderen afgezet met alle spullen en uitgezwaaid. Ze gingen naar België. Het weer was dit keer bar en boos. De jongste heeft zich goed vermaakt, de oudste wat minder. Maar voor de rest was het wel leuk, krijg ik dan terug.

Aan vuile was geen gebrek dit keer, dus mijn wasmachine maakt overuren. Ik dacht net een beetje bij te zijn en dan kan ik weer.

Ik heb dit jaar ook tegen de kinderen gezegd dat ze geen moederdag cadeautje hoefde te kopen. De oudste
krijg wel zak- en kleedgeld, maar de jongste niet. De jongste heeft dit jaar op school ook niks geknutseld voor moederdag. Iets wat bji de oudste gewoon tot groep 8 gedaan werd. Dus hij weet ook niet waarvan hij het moet kopen en hij durft het niet aan pleegmoeder te vragen.
Dus dit jaar heb ik uitgeslapen, op de bank ontbeten, gekeken waar ik eventueel naar toe kan als ik een dagje wegga deze maand, muziek geluisterd. Er is veel, maar allemaal ver weg. Maar goed ik houd moed dat ik wel wat vind. Misschien wordt het nog mooi weer en kan ik lekker een dagje naar zee.

Ook ben ik dit jaar niet naar mijn eigen moeder geweest, gewoonweg omdat ze naar mij zou komen om de kinderen op te pikken bij de boerderij. En mijn ouders gaan met mijn broer uiteten dus kon ik ook niet later op de middag er naartoe.

Dit jaar dus geen vrolijke moederdag, maar een beladen moederdag met dubbele gevoelens. Emoties die op en neer gaan. Het is niet anders en ik leg me er maar bij neer.

2 opmerkingen:

  1. en hadden je ouders jou ook niet mee kunnen nemen om te eten of ging het van je broer uit? en dan nog.....
    wel een rotgevoel dan, jammer

    Berber

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Berber het ging uit van mijn broer. En sinds mijn kinderen niet meer thuis wonen spteken mensen me nietmeer aan. Draaien hun hoofd weg als ze me zien.
      Ze willen of durven me niet aan te spreken. En dat is ook hard.

      Verwijderen