Vaccineren van huisdieren

Ik heb al ruim 30 jaar een of meerdere konijnen in mijn bezit. Mijn eerste konijn heb ik gekregen van een toenmalig vriendje (hun hadden thuis een nestje gekregen) voor mijn verjaardag. Zo konden mijn ouders mij geen huisdier weigeren. Ik heb altijd alles zelf verzorgd en mijn ouders namen dat alleen over als ik met scouting een weekend of kamp had. Op mijn 17e ging ik aardbeien plukken om zo mijn ouders de kosten van de vaccinatie terug te betalen.

Daarvoor zeurde ik regelmatig of ik een huisdier mocht, maar helaas was het antwoord altijd nee. Maar toen niet meer. Samen met toenmalig vriendje heb ik een konijnenhok getimmerd, geschilderd en een ren gemaakt. Ik weet wel dat het een royaal hok was van ruim 1,50 m breed en 40 cm diep met een ren van 1,50 breed en lang.

En toen had ik mijn eerste konijn. Informatie opgezocht in boeken in de bibliotheek (toen was er nog geen internet) en zo kwam ik er achter dat je je konijn maar beter kon inenten tegen myxomatose en VHS. Dus toog ik met mijn eerste konijn naar de dierenarts voor de vaccinatie. Jaren lang moest dat 2 keer per jaar gebeuren. Tegenwoordig is er een vaccine dat maar 1 keer per jaar gegeven kan worden.

Myxomatose is een vervelende ziekte lees hier net als VHS lees hier er meer over.

Ik mag me gelukkig prijzen dat mijn eerste konijn ruim 9 jaar is geworden en behalve de vaccinaties geen extra kosten had. Behalve toen mijn 2 konijnen ruzie hadden gehad en het ene konijn bij het andere konijn gewoon de huid kapot gescheurd had over een lengte van 20 cm. Dat moest echt gehecht worden. Kosten: €  135. Gelukkig had ik toen een nood-potje voor onvoorziene uitgaven.

Met een aantal andere konijntjes van mij was dat soms wel anders. Dan kreeg een konijn de ene infectie na de andere. In die tijd heb ik geleerd om verstandelijk beslissingen te nemen en na 1 of 2 kuurtjes te besluiten dat verder behandelen niet haalbaar is. Zeker bij eerste dierenarts die ik had was dat geen probleem. Hij snapte mijn standpunt en kon zich hierin vinden dat onnodig lang doorgaan omdat je gehecht bent aan een beestje , zeker voor mij, geen optie is. 
Ik snap dat mensen soms lang door willen gaan met behandelen van hun geliefde huisdier en ook daar heb ik respect voor. Maar soms maak je het lijden alleen maar langer.

Voor mijn katten ligt dat weer net iets anders, daar zou ik wel wat langer door behandelen als dat nodig mocht zijn. Mijn eerste kat is 15 jaar geworden.Ook die laat ik ieder jaar vaccineren tegen kattenziekte en niesziekte. Dat moet ik ook wel omdat ik soms kittens opvang voor het asiel in mijn woonplaats.
Op één keer na nooit problemen gehad met de vaccinaties. En die ene keer dat het wel problemen gaf was een reactie op de plek van de vaccinatie. Daar is ook nooit haar op terug gegroeid.

Onze oudste kat is inmiddels 8 en kan allergisch reageren als ik wissel van voer. Maar daarvan weet ik inmiddels ook dat de klachten/symptomen met een week of 3-4 weer afnemen en verdwijnen.
Onze andere kat is 3 jaar en nog niet zo oud.

Ik heb wel meer katten gehad in de tussentijd hoor:

1. Sheeba 15 jaar, met 10 jaar oud uit het asiel gehaald, moeten laten inslapen na nier- en leverfalen
2. Florus, 9 jaar. Overleden aan overdosis verdovende middelen die door druggebruikers in eten was verstopt en op balkon was gegooid
3. Rakker, 1½ jaar. Moeten laten inslapen vanwege een hersentumor wat onvoorspelbaar en agressief gedrag gaf
4. Punky, 2 jaar. Moeten laten inslapen na vaststellen van acute katten leukemie waardoor er ernstige bloedarmoede ontstond.
5. Tinus 1½ jaar, overleden aan epileptische aanval
6.  Muis 3 jaar gehad, verhuisd naar een ander baasje omdat het echt een buiten kat bleek te zijn
7. Duvel 8 jaar en nog gezond en wel hier huis
8. Miep 3 jaar en zorgt voor beweging voor Duvel hier in huis.

 

Ik zal mijn huisdieren dan ook altijd vaccineren en bij blijvende klachten/ziekte ook gewoon naar de dierenarts gaan. Gewoon omdat ik vind dat ik kies voor huisdieren en daar ook de zorg voor draag.